കോപ്രാട്ടി

    

viju

'പ്രതീടൊപ്പം പഴയ വീട്ടിലൊന്ന് ‌പോണം" ന്ന്

മരിക്കാംന്നേരം  ഹോംനഴ്സ്നോട് അമ്മ പറഞ്ഞത്രെ.

എയർ പോർട്ടിൽ നിന്ന് കാറിലിരിക്കുമ്പോൾ മരിപ്പിന്റെ വിശേഷങ്ങളും, നാടിൻറെ പരിവർത്തനങ്ങളും പങ്കുവെക്കുന്നതിനിടക്ക് രാഘവമ്മാമ ഇത്തിരി മുഷിച്ചലോടെയാണ് ഓർമ്മിപ്പിച്ചത്.

പുതിയ വീട്ടിലേക്ക് മാറിയപ്പോ മുതൽ മുത്തശ്ശന്റെ കുഴിമാടത്തിലെ മുടങ്ങിപ്പോയ അന്തിത്തിരി അമ്മക്കുള്ളിൽ ദെണ്ണത്തോടെ കത്തുന്നത് പ്രതിഭയറിഞ്ഞിരുന്നു.

   

ആൾപെരുമാറ്റമില്ലാതെ  പൊടിപിടിച്ച് കിടന്ന ഉമ്മറത്തേക്കിരുന്ന്

അവൾ കണ്ണടയൂരി.

മീൻപള്ളകൾ പോലെ വെട്ടിതെളിഞ്ഞും മാഞ്ഞും കളിക്കുന്ന ഓർമ്മകളെ, ക്ഷീണം പൂണ്ട  കണ്ണുകൾക്ക്മേൽ വിരൽ വെച്ച്   ശമിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.

മുത്തശ്ശൻ ,*കോസറിയിൽ  ചാരിയിരുന്ന് കഞ്ഞി കോരി കുടിക്കുകയാണ് ..

നീളൻപിടിയുള്ള കയില് കിണ്ണത്തിലേക്ക് താഴ്ത്തി

ഇടക്ക് .പറയുന്നുണ്ട് .

"നിക്കടാ അവടെ,, 'അമ്പടാ'

"പിടിക്കടാ അവനെ ..,,,,....

മുറ്റത്ത് കൊച്ചംകുത്തി കളിക്കുന്ന കുട്ടികൾ  ഒന്നും മനസിലാകാതെ ,മുത്തശ്ശനെ  നോക്കി..

ഊർന്നിറങ്ങിയ ശീട്ടി കമ്മീസിന്റെ വള്ളി മെല്ലിച്ച തോളിലേക്ക് തട്ടി കേറ്റി കൂട്ടത്തിൽ മൂത്തവൾ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു.

കട്ടിലിന്റെ ഓരത്ത് കൈകുത്തി നിന്ന്  കിണ്ണത്തിലേക്ക് സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി അവൾ ചോദിച്ചു  ..

എന്താ മുത്തശ്ശാ കിണ്ണത്തില്  ??

മുഖം കിണ്ണത്തിലേക്ക്  ഒന്നുകൂടെ താഴ്ത്തി,

കൗശലത്തോടെ മുത്തശ്ശൻ  പറഞ്ഞു ...

നിയ്യ് കണ്ടാ ...??!!

ഞാൻ കയിലും കൊണ്ട് ചെല്ലുമ്പോ ,,വറ്റ്  ഓടണ ഓട്ടം !!

ഇളംവെയിലിൽ,

കറി കാച്ചാൻ വേപ്പില പൊട്ടിക്കുന്ന അമ്മ ,, പുഞ്ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു. ...

ഇനീം വറ്റിടണോ അച്ഛാ കഞ്ഞീല് ..??

പകൽ കാഴ്കളുടെ കട്ടിലിലിരുന്ന് മുത്തശ്ശൻ  ചിരിച്ചു,,

"ഏയ്‌....ഞാനിക്കുട്ട്യോളോട് കോപ്രാട്ടി കളിക്കണതല്ലേ മോളേ ....

മണ്ണിരപുറ്റുകൾ നിറഞ്ഞ പറമ്പില്  കൂട്ടം പൂത്ത  ആറാം മാസച്ചെടികളെത്തലോടി ഒരു മുത്തശ്ശൻകാറ്റ് വീശി.

അവയുടെ പുഷ്പ്പകിരീടളിൽനിന്ന്  മഞ്ഞയും കറുപ്പും ചിറകുകളുള്ള പൂമ്പാറ്റകൾ ആകാശത്തേക്കടർന്നു പറന്നു.

അമ്മ മരിച്ച് മൂന്നിന്റന്ന് കർമ്മങ്ങൾ ഒക്കെ തീർന്നു.   

പതിനാറും, നാല്പത്തൊന്നും,നിഴൽപായും ഒന്നുമുണ്ടായില്ല.

പ്രതിഭക്ക് താല്പര്യവുമില്ലായിരുന്നു. 

 

മോശമില്ലാത്തൊരു തുക നൽകിയാണ് അത്രയൊന്നും പ്രായമില്ലാത്ത ഹോം നഴ്സിനെ  യാത്രയാക്കിയത്.

കുറച്ചധികം നിർബന്ധിക്കേണ്ടി വന്നു അവരത് വാങ്ങാൻ.

കലങ്ങിചുവന്ന അവരുടെ കണ്ണുകൾ  നനയുന്നത് കൗതുകത്തോടെയാണ് കണ്ടത്

അടുത്തവരാരാണ് അമ്മയിൽ നനയാതെ പോയിട്ടുള്ളതെന്നൊരു പുഞ്ചിരിയിൽ പ്രതിഭ ആ കൗതുകത്തെ  ഉൾക്കൊണ്ടു.

എല്ലാം കഴിഞ്ഞ് നേരേ പോന്നത് ഇങ്ങോട്ടാണ്. 

      

അമ്മയുടെ വ്യർത്ഥമായ ആന്ത്യാഭിലാഷം ഉള്ളിലുണ്ടാക്കിയ എന്തെങ്കിലും കെടുതികൊണ്ടായിരുന്നില്ല അത്.                 

തലമുറകളുടെ അദമ്യമായ ദാഹങ്ങൾക്ക്മേൽ നിർമ്മമായി പെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന കാലത്തിലേക്കാണ്ട് ആ വീടിന്റെ വരാന്തയിൽ  തനിചൊന്നിരിക്കണമെന്ന് അവൾ കുറെയായി ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു.   

കാലത്തിന്റെ കടലേറ്റങ്ങളെ  അതിജീവിച്ച് കൂനിക്കൂടി നിന്ന ആ വീടിന്റെ ഉമ്മറത്ത്, പ്രതിഭയിരുന്നു.

കാൽപ്പെരുമാറ്റമില്ലാതെ കറുത്തുപോയ മുറ്റത്ത് വീണുകിടക്കുന്ന പല പഴക്കങ്ങളിലുള്ള ഇലകൾ.

ഇടകലർന്ന അവയുടെ നിറങ്ങളിലേക്ക്നോക്കിയിരിക്കവേ,

ഇനിയെത്ര പഴകണമായിരിക്കും തനിക്കൊന്നറ്റു വീഴാനെന്ന് അവളുടെ മനസലഞ്ഞു.

മൊബൈലിൽ നോട്ടിഫിക്കേഷൻ കേട്ടാണ് ഉണർന്നത്.താൻ ഉറങ്ങിപ്പോയതാണോ എന്നാശ്‌ചര്യപ്പെട്ടുകൊണ്ടാണ് ഫോണെടുത്തു നോക്കിയത്.

ഈമെയിൽ ആണ്.

ഫ്‌ളൈറ്റ് ടൈമിൽ മാറ്റങ്ങളൊന്നുമില്ല//. നാളെ //5.30നുള്ളിൽ ചെക് ഇൻ ചെയ്യണം.  

അവൾ എഴുന്നേറ്റ് കരിയിലകളിൽ ചവിട്ടി പതിയെ പിന്നാമ്പുറത്തേക്ക് നടന്നു.

അന്തിത്തിരി തെളിയാതെ ഖിന്നമായിക്കിടക്കുന്ന മുത്തശ്ശൻറെ കുഴിമാടത്തിന്‌ മേൽ *തുപ്പലംപൊട്ടികൾ പടർന്നിരിക്കുന്നു.    അതിൽ  പലപരുവത്തിലുള്ള ചെറു കായ്കൾ!!

പ്രസന്നമായ ചിലനിമിഷങ്ങൾ.

നല്ലവണം മൂത്ത ഒരു കായ പൊട്ടിച്ചെടുത്ത് അവൾ ഉള്ളം കയ്യിലേക്ക് തുപ്പി.

തുപ്പലിലേക്ക്,പതിയെ ഇത്തിരിയോളം പോന്ന  ആ കായ്  വെച്ചു.

കണ്ണിമ വെട്ടുന്ന സമയം കൊണ്ട് അത്  ചടുലമായി ഒന്ന് പൊട്ടി.

അതിൻറെ  വിത്തുകൾ പലകാലങ്ങളിലേക്ക് ചിതറി വീണു.

വല്ലാത്തൊരാത്മഹർഷത്തിൻറെ തൃപ്തിയിൽ പ്രതിഭ കണ്ണടച്ചു ചരിച്ചു.

 

കഞ്ഞിക്കിണ്ണത്തിൽ കയില് താഴുമ്പോൾ രക്ഷപെട്ടോടുന്ന വറ്റുകൾക്കൊപ്പം ,ഖിന്നതയകന്ന് മുത്തശ്ശനും അമ്മയും ചിരിച്ചു.

പകർത്തപ്പെടാത്ത പകലാട്ടങ്ങളുടെ പടി ചാരി അവളിറങ്ങുമ്പോൾ 

ശൂന്യമായ ആ വരാന്തയിലേക്ക്,

കഥാതന്തുക്കളറ്റുകിടന്ന സന്ധ്യകൾ കടന്ന് ഒരു  മുത്തശ്ശൻ കാറ്റ് വീശി.

അതിൽ അവൾ കാട്ടിയ കോപ്രാട്ടിയുടെ പൊരുളുണ്ടായിരുന്നു.

ശുഭം.

കോസറി =കോസടി ,പഞ്ഞിക്കിടക്ക.

തുപ്പലം പൊട്ടി =ഒരിനം പാഴ്ച്ചെടി.ഉണങ്ങിയ കായ്കൾ നനഞ്ഞാൽ പൊട്ടുന്നവയാണ്.